ین کتاب در وهله نخست شامل بررسیهای دقیق است درباره برخی آثار برجسته سینمای مستند: نانوک شمال (1921) رابرت فلاهرتی، زمین بینان (1932) لوئیس بونوئل، شب و مه (1955) آلن رئه، روز یک مادر خوشبخت (1963) ریچارد لیکاک و جویس چوپرا، و به گذشته منگر (1967) دی. ای. پنه بیکر. بررسی این آثار در هر دوره درسی که به سنت سینمای مستند میپردازد کم و بیش اجباری است.