کتاب «مصیبتنامه» اثر «عطار (627 - 553) شاعر سفرهای روحانی است. «منطقالطیر» او، که به ظاهر سخن از پرواز مرغان به سوی سیمرغ دارد، در معنی، رمزی است از سلوک عارفان و سیر معنوی ایشان در طریق معرفت. «مصیبتنامه» نیز سفری است روحانی، با قلمروهایی دیگر و از مسیری دیگر، اما به سوی همان مقصد که در «منطقالطیر» دیده میشود و پایان هر دو سفرنامه یکی است. بیگمان علت کمشناختگی این منظومه، در قیاس منطقالطیر، نام آن است که غالبا تصور میشود کتابی است در فن مصیبتسرایی و نوحهخوانی، حال آن که عطار در این اثر، سوگنامهی تبار انسان و اضطرابهای بیکران و جاودانهی آدمی و مشکلات ازلی و ابدی بشر را سروده است و این که در عرصهی معرفتشناسی الاهیات، همهی کاینات سرگشتهاند و گرفتار مصیبت. این کتاب، ازین چشمانداز، سوگنامهی تبار آدمی است.» آنچه خواندید، بخشی از دیباچهی کتاب حاضر به قلم محمدرضا شفیعی کدکنی است. این اثر را انتشارات سخن منتشر و وارد بازار کتاب کرده است.